- Elif: Merhaba, siz kimsiniz?
- Hans: Bilmiyor musunuz?
- Elif: Hayır, bilmiyorum.
- Hans: Çok ayıp.
- Elif: Niçin?
- Hans: İşte öyle.
- Elif: Siz Hans mısınız?
- Hans: Evet, doğru, bravo.
- Hans: Siz de Selin'siniz, degil mi?
- Elif: Efendim? Selin mi?
- Elif: Tabii ki değil.
- Hans: O zaman siz Suzan'sınız.
- Elif: Hayır. Suzan da değilim. Ben Elif'im!
- Hans: Doğru, doğru. Özür dilerim. Unuttum.
- Elif: Rica ederim.
- Elif: Hans Bey siz İngiliz misiniz?
- Hans: Hayır İngiliz değilim.
- Elif: Fransız mısınız?
- Hans: Hayır. Fransız da değilim.
- Elif: Tamam, biliyorum siz İsviçrelisiniz.
- Hans: Hayır, hanımefendi, yanlış biliyorsunuz, ben Almanım.
- Elif. Öyle mi?
- Hans. Evet öyle.
- Elif. Ah, özür dilerim. Ben de Türküm.
- Hans: Biliyorum Elif Hanım.
- Elif. Tamam, tamam.
- Elif: İyi günler Hans Bey, ben gidiyorum.
- Hans: İyi günler Elif Hanım. Görüşürüz.
- Elif: Tamam, görüşürüz. Hoşça kalın.
Yabancı kelimeler: (Vokabeln)
(ich) (du) (er, sie, es) (wir) (ihr, Sie) (sie) |
bilmek: wissen biliyorum biliyorsun biliyor biliyoruz biliyorsunuz biliyorlar |
gitmek: gehen gidiyorum gidiyorsun gidiyor gidiyoruz gidiyorsunuz gidiyorlar |
doğru: richtig
yanlış: falsch
Niçin: Warum
tabii ki: Natürlich
o zaman: Dann
Hanımefendi: Dame, meine Dame (gnädige Frau)
Özür dilerim: Entschuldigung
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder